Grillig om te zien, aparte vormen én een goed verhaal: vleesetende planten lokken met hun kleurrijke en grillige uiterlijk spinnetjes en insecten. Vervolgens vangen en verteren ze deze beestjes om aan hun voeding te komen.

De bekendste Vleesetende planten zijn venusvliegenvanger (Dionaea muscipula), Sarracenia, zonnedauw (Drosera) en bekerplant (Nepenthes). Hun jachttechnieken verschillen per plant. Venusvliegenvanger gebruikt vangbladeren, die razendsnel dichtslaan. Bij zonnedauw blijft de prooi kleven aan de bladeren met tentakels. Ook ingenieus: de bladeren van Sarracenia hebben een bekervorm waarin insecten gevangen worden. Nepenthes gebruikt eveneens bekers, die hangen aan de bladuiteinden. 

Herkomst 

In het wild groeien Vleesetende planten in vrij vochtige gebieden met een stikstofarme bodem, zoals moerassen. Nepenthes doet dat in Zuidoost-Azië, Venusvliegenvanger en Sarracenia komen uit Noord-Amerika en zonnedauw groeit op alle continenten, behalve Antarctica.

Keuze assortiment Vleesetende planten 

• Bekerplant (Nepenthes) is een solist, venusvliegenvanger (Dionaea), zonnedauw (Drosera) en Sarracenia worden vaak in gemengde trays aangeboden.
• Bekerplant De bekers van deze grillige blikvanger variëren in lengte van enkele centimeters tot meer dan 30 cm. Het zijn eigenlijk omgevormde bladeren die zich ontwikkelen als de plant voldoende licht krijgt. Insecten vinden nectar op het deksel boven de beker en kruipen rond, de beker in, op zoek naar meer. Net onder de bekerrand vinden ze nieuwe nectar, maar direct daaronder zit een glijbaan van was. Ze glijden hier op uit en vallen zo in de beker. Het spartelen van de beestjes activeert de klieren in de beker, die hierdoor een sterk zuur afscheiden. In twee dagen verteert dit zuur de insecten. Alleen het omhulsel van het beestje blijft over. De plant groeit als epifyt in bomen.
• Venusvliegenvanger is de meest spectaculaire van de vleeseters. De bladeren van deze carnivoor bestaan uit twee delen die kunnen dichtklappen. Bij aanraking van een insect of kleine spin treedt het klapmechanisme in werking. De plant laat zich echter niet foppen. Om zeker te weten dat de prooi aanwezig is, moet deze de zes tastharen in het blad twee keer aanraken. Bij één keer aanraken, klappen de bladeren niet dicht.
• Zonnedauw vormt perfecte rozetten tegen de grond en is voorzien van rode tentakels met aan het uiteinde een kleverige, glinsterende druppel. Hieraan dankt de bloem haar Nederlandse naam: zonnedauw. Kleine diertjes raken in de druppel verkleefd en worden door de beweeglijke tentakels naar het bladoppervlak geduwd waar ze worden verteerd.
• Sarracenia is zeer effectief in het vangen van insecten. De plant lokt de beestjes met nectar, die in de bekers tuimelen en daar worden verteerd.

Verzorgingstips

• De meeste vleesetende planten houden van volle zon.
• Boots een moerasomgeving na: de planten gedijen in zure, vochtige potgrond
• Vleesetende planten drinken het liefst regenwater, gedestilleerd water of zacht kraanwater. Woon je in een streek met hard water: koken, laten afkoelen, klaar. 
• Plantenvoeding hoeven ze niet, ze vangen hun eigen eten.
• Haal dode bruine blaadjes en kelken weg, om schimmels te voorkomen.
• Verpot de vleeseters om het jaar, in het voorjaar.
• Geef vleesetende planten geen stukjes vlees, hier gaan de vallen van rotten.
• In de winter verdorren de vallen van de plant. Geen paniek, in de lente verschijnen ze weer.